De naakte waarheid van Alkmaar

De naakte waarheid van Alkmaar

Ik weet niet of u er op zat te wachten, maar u kunt straks naakt naar het museum om Picasso te bekijken. Althans, dat meldt de krant over het weekend van 19 augustus. Er komt een naaktstrand aan de Kanaalkade en de nudisten mag de kunst niet onthouden worden. Picasso schilderde immers graag naakten, blijkt de gedachte achter dit plan te zijn. Nou dan?! De moderne mens zal en moet zijn verveling verdrijven, als het moet poedelnaakt. De aanstaande Picassotentoonstelling belooft fijn, maar klein te zijn. U moet er in die kleine zaal dus wel tegen kunnen als ongeklede obesitas-Alkmaarders zich staan te verdringen voor ‘La belle Hollandaise’. Hopelijk is er een dokter in de zaal. Toentertijd, in 1905, was dat een nogal opzienbarend schilderij van een Schoorldamse deerne met grote naturel borsten. Sinds Pamela Anderson schrikt de moderne man nergens meer van. Maar dat was een eeuw geleden wel anders. Toen de bakkersknecht Japie Bakker in het Schoorldamse café, waar Picasso via zijn Nederlandse kennis Tom Schilperoort een paar weken logeerde in de zomer van 1905, bij toeval zag, dat een naakte vrouw voor de nog onbekende grootmeester poseerde, was Noord-Holland-Noord te klein. De caféhouder wilde geen geroddel over zijn zaak en clientèle. Die ging met zijn Koedijkse familie verhaal halen bij de Bakkers. De arme Japie Bakker voelde zich zo bedreigd, dat hij zich heeft verhangen. Houdt dat drama voor ogen als u straks in het Stedelijk Museum naar die blote boerenmeid staat te staren, waarvoor een vermogen nodig was om haar van Brisbane, Australië, naar Alkmaar te laten komen. Want daar is dat doek uiteindelijk terecht gekomen. Via een Londense veiling in de jaren ’50, waar het toen voor zeveneneenhalve ton van eigenaar wisselde. Zou de museumdirectie wel weet hebben van dit menselijk drama?

Het kan verkeren. In Picasso’s Noordhollandse dagen, een eeuw geleden, leidde een naakte posante tot de droevige zelfmoord van een eenvoudige volksjongen. Een eeuw later wordt het verveelde op het stadsstrand beschonken naakte publiek uitgenodigd naar Picasso te komen kijken.

Er valt veel boeiends te lezen in het bijzondere boek over Picasso’s korte, maar betekenisvolle verblijf in onze regio. Kees Komen schreef “Picasso in Holland”. Al in 1995. Gelukkig is het nog te koop in de museumboekwinkel. Kees kan er smakelijk over vertellen, mocht ik vorige week op een zonnig terras tot mijn genoegen ervaren. Van harte aanbevolen.