Zorgplicht voor Alkmaarse kunst?
“Ziet er niet uit”, zie ik u denken. Maar waarom is het zo ver gekomen en hebben we niet wat meer respect getoond voor een origineel kunstwerk. Deze wandkunst typeert de geschiedenis van die wijk, daar aan het begin van de Vondelstraat. Het mozaïek op de foto dateert van 1968. Hoort bij de naoorlogse wederopbouwperiode, net als de flats, die nu een grondige opknapbeurt krijgen.
Als kunst zich niet in een museum bevindt is het dan soms geen kunst? In Alkmaar zou je het bijna gaan denken. Kunst in de openbare ruimte staat niet alleen op straat, vaak ligt het ook op straat. En zo verdwijnt veel monumentale kunst of is zelfs al verdwenen. In het PEN-gebouw dat misschien gesloopt gaat worden bevindt zich vermoedelijk nog steeds een wandschildering van Mary Schoonheyt dat liever niet verloren moet gaan. Voor de Vest is al eens het lichtobject van Jan van Munster spoorloos verdwenen. En hier en daar een beeld op het Bolwerk.
In Amsterdam zijn 220 wandkunstwerken uit de periode 1945 tot 1975 in het project Naoorlogse Wandkunst Amsterdam vastgelegd. Dat zou ook in Alkmaar moeten gebeuren. Niet alleen vanwege de kunsthistorie, maar ook om de cultuurhistorische waarde. Het vertelt ons namelijk over die naoorlogse wederopbouwperiode. Een tijd waarin door kunstenaars vooral non-figuratief gewerkt werd. Kunstenaars waren toen niet zo zeer geïnteresseerd in het afbeelden van de werkelijkheid, maar meer in het onderzoek naar beeldende begrippen als vorm, kleur, ritme, compositie. Zo is een schilderij van Mondriaan het resultaat van onderzoek naar lijn en kleur.
De in 1927 geboren Franse kunstenaar René Albert Karrèr komt in 1953 met een Franse studiebeurs naar Amsterdam om te studeren aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten. Aan de Vondelstraat in Alkmaar heeft hij een origineel kunstwerk gerealiseerd, samengesteld uit verscheidene soorten natuursteen waarvan de onderdelen in reliëf verschillen waardoor er een levendig lijnenspel is ontstaan. Het kunstwerk is tot op heden compleet bewaard maar vertoont wel ernstige sporen van slijtage en verval. De oorzaken zijn een slechte bescherming tegen regenwater en vooral achterstallig onderhoud aan de dragende muur. Een grondige restauratie is nodig om dit werk de oorspronkelijke uitstraling terug te geven. Een eerste onderzoek toont aan dat restauratie heel goed mogelijk is. Bij het opknappen van de flat, waar druk aan gewerkt wordt, zou onlosmakelijk de restauratie van het kunstwerk moeten horen. (Meer foto’s en een waardebeschrijving op hvalkmaar.nl)
(Feyko Alkema)
Lees hier de waardestelling van het mozaïek van de Bond Heemschut.
